m-6(3): kata 'sebarangan' atau 'sembarangan'??

Salam sejahtera.

Entri pada kali ini menyentuh tentang penggunaan kata sebarangan atau sembarangan dalam perbualan seharian kita. Kata sebarangan dan sembarangan sering kali digunakan dalam situasi saling berganti bagi menyatakan maksud tanpa usul periksa.

Perhatikan ayat-ayat di bawah.

1. Kamu tidak harus membuat tuduhan sebarangan sahaja.
2. Kamu tidak harus membuat tuduhan sembarangan sahaja.

Kedua-dua ayat di atas adalah betul dari segi binaan dan gramatis kerana kedua-duanya mempunyai subjek dan predikat. Namun, adakah kedua-dua perkataan tersebut membawa maksud yang sama atau boleh bertukar ganti? Jika kita merujuk kepada Kamus Dewan edisi yang keempat dan beberapa buah kamus Bahasa Melayu, sebenarnya kata sebarangan tidak ada. Yang ada hanya kata sebarang (tanpa imbuhan akhiran –an). Maksud kata sebarang ialah biasa sahaja, tidak istimewa. Frasa “bukan sebarang” bermaksud bukan yang biasa sahaja.

1. Dia bukan sebarang pendekar yang dapat dikalahkan.

Ayat ini bermaksud orang itu bukan pendekar biasa, bukan calang-calang pendekar tetapi pendekar yang luar biasa tentang kehandalan atau kegagahannya.

Kata sembarangan pula merupakan kata sublema daripada kata masukan sembarang. Maksud kata ini ialah apa sahaja, siapa sahaja,apa sahaja, dan asal sahaja.

1. Maizatul orang bersuku, berkaum kerabat bukan sebarang orang.

Kata sembarangan bermaksud;

• Tidak menentu
• Tidak dengan usul periksa
• Tidak memilih

Contoh ayat yang betul;

1. Kamu tidak patut beranggapan sembarangan seperti itu.
2. Buku ini diletakkannya sembarangan sahaja.

Kesimpulannya, kita perlu mengetahui perkataa-perkataan yang betul dan relevan digunapakai pada masa kini.

Sekian.